Wednesday 9 November 2011

Nostalgia Kucing Saya 1

Dalam dunia ni banyak jenis kucing. Kucing parsi, kucing pasar, kucin kampung, kucin siam, kucin takde bulu, kucin kaki pendek dan macam2. Aku sebut nama yang mana aku ingat je, nak spesifik tu carik senirik. Tiba2 lak aku terindu kat arwah2 kucing aku.

Persian

Siam
British short hair. Perlula muka ko bulat2.

Gamba passport. Muka penyek. Nasib je comel.

Daring ape ko ni? Siot je comel.

Kucen aku banyak pattern gini. Bulu panjang, ekor kontot. 

Masa aku kecik dulu famli aku bela kucing. Sekarang semua dah mati. Penyakit. Aku suka kucing jenis biasa2 je. Bak kata orang kucing kampung. Hidung mancung, bulu pendek. Yang penting muka macam kucing, ada bulu dan boleh mengiau. Famli aku tak minat persian, sebab muka penyek tak semenggah, bulu suka lekat kat sofa, pastu demand. Orang bagi makan, nak demand2. Bajet comel sangat la muka penyek tu.

Mulanya, ayah aku yang jumpa kucing first kami. Masa tu kat kelab golf Serendah. Tengah basah kuyup kena hujan labat, ayah cepat2 la bukak pintu. Tiba2 ada kucing hitam ekor kembang terus masuk dalam keta dengan slumberland dia. Ayah aku kesian tengok dia basah kuyup terus bawak balik. Mandikan. Bagi makan. Dah tu, ayah ingat nak bawak kat kelab tu balik bagi tuan dia.

Esok petang ayah aku pun bawak kucing tu. Kebetulan tuan kucing tu ada kat sana and memang tinggal kat area kelab golf tu. Orang tu bagitau ayah aku, tu kucing dia tapi dia dah taknak bela dah. Ayah aku pun tak keberatan nak bela kucing tu. Ayah aku bagi nama Burn. Bulu dia hitam legam takda putih.

Burn ni kucing betina. Manja. Gebu. Pandai main. Masa ayah bawak balik umur Burn dalam umur kanak2 6tahun. Reti nak main je. Lagi satu yang aku suka, dia pandai berak. Burn ni kalau nak berak, dia gi toilet bertenggek kat atas toilet bowl. Haa.. ohsem tak! Maybe sebab tuan lama dia penah ajar kot. Tu yang ayah aku sayang tu kot. Cara berak beretika.

Pastu famli aku pindah rumah. Rumah yang sekarang ni. Burn dah pandai menakal. Panjat atap rumah. Berpoya2 dengan kucing jantan. Ala cam doraemon la dating atas atap. Ceh.. ingat kitorang taktau ke. Tengah2 malam bergaduh atas atap. Disebabkan Burn suka keluar malam and jarang balik, kitorang kurung dia dalam rumah setiap hari.

Dah lama sikit tu, Burn bunting. Seingat aku, hari dia nak beranak tu, kitorang takda kat rumah. Last2 dia beranak kat dalam beg sekolah akak aku. Suka2 je beranak. Agaknya ni first experience Burn la tu. Seingat aku, Burn ni memang beretika. Sampaikan anak dia dah besar sikit pon dia ajar berak kat toilet. Tapi beza dia anak beranak, anak dia berak kat floor trap and Burn berak kat dalam toilet bowl.



Dalam beberapa tahun, ayah aku kasi dia. Maknanya potong rahim dia taknak bagi dia beranak dah. Dia ni kilang buat anak. Anak dia selalu tak hidup lama. Lama2 Burn pun makin tua. Sakit. Mati. Tapi baka dia tetap ada. Cuma kitorang dah tak bela dalam rumah sebab berak bersepah. Anak cicit dia ada yang dah tak tinggal kat rumah kitorang.

Lebih kurang camni la.

bukan Burn sebenar.

No comments:

Post a Comment